ปันใจให้รักษ์
"ปัญญ์เฉยๆค่ะ คือชื่อปัญญ์ แบบไม่มีอะไรต่อท้ายนอกจากนามสกุล" - นศภ.ปีสาม
ผู้เข้าชมรวม
90
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นศภ.ปัญญ์ กรกิตติ
‘เขา ’อ่านชื่อบนป้ายสีเขียวกรอบทอง ที่ต้องมอบให้นักศึกษาปีสองในพิธีรับป้าย ฐานะอาจารย์ครั้งแรกในชีวิต แต่ละคนล้วนมีพวงมาลัยดอกมะลิเล็กๆเป็นของตัวเองอย่างน้อยหนึ่งพวง ทำให้อดนึกปลงตกกับเองไม่ได้ที่ต้องกลายมาเป็นปูชนียบุคคลของเจ้าพวกเนิร์ดที่เหมือนตัวเองในอดีต
นั่งใจลอยไปได้สักพักพอพิธีต่างๆดำเนินไปจนถึงเวลามอบป้าย ‘เด็กเนิร์ด’ ทั้งหลายก็เริ่มเดินแถวเรียงกันมาหยุดตรงหน้าอาจารย์แต่ละท่าน จนกระทั่งเด็กคนหนึ่งมาหยุดยืนตรงหน้าเขา ผู้หญิงผมทองอร่ามไม่ธรรมชาติเตะตาผิดจากเพื่อนทุกคน ปัญญ์ กรกิตติ ไม่ใช่เด็กผู้ชายอย่างที่เขาจิตนาการไว้ตอนแรก
“อาจารย์ช่วยอวยพรให้หนูด้วยนะคะ”
ท่าทางก้มหัวไหว้ไม่ลืมหูลืมตาทำให้อดขำไม่ได้ เหมือนเขาจะเข้าใจความรู้สึกของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็วันนี้ เขายกมือรับไหว้กำลังจะให้พร เธอก็ยื่นจนแทบจะยัดพวงมาลัยให้เขา
“ขอให้ตั้งใจเรียน ขยัน หมั่นทบทวน แล้วก็เอ่อ ให้บุญรักษานะ” พูดจบก็อยากจะตบปากตัวเองที่อวยพรได้แก่เหมือนที่เคยล้ออาจารย์ไว้ในสมัยก่อน แต่ถึงอย่างนั้นฝั่งตรงข้ามกลับยกมือขึ้นท่วมหัว และลูบผมรับพรตั้งใจ
ถึงเวลาที่เขาต้องติดเข็มกลัดให้เป็นพิธี เธอจึงขยับเข้าใกล้เขาถึงได้เห็นหน้าชัดๆ
กลิ่นหอมต่างจากดอกมะลิกระแทกจมูกเขาอย่างแรงผมสีทองเข้ากับใบหน้านั้นอย่างแปลกประหลาด ดวงตาเรียวภายใต้กรอบแว่นตำใหญ่นั่นมองเขาด้วยสายตาเหมือนมองสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ความรู้สึกบางอย่างซึ่งบอกไม่ถูกเกิดขึ้นกับเขากระทันหัน
มือขาวกำลังถือเข็มอยู่ชะงัก ก่อนจะวางมันลงกล่องดังเดิม
“อ่ะ เอาไปติดเองละกัน”
เขาทั้งกล่องให้เธอถือไว้อย่างงงงวย ดวงตากลมโตกระพริบปริบๆมองเขาแล้วเดินจากไป
ผลงานอื่นๆ ของ Chatang ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Chatang
ความคิดเห็น